Dışardaki kadınlar çok güzel gözüküyor, hepsi çok şık. Onların yanında ben çok özensiz, kötü giyinimli duruyorum. Yaklaşık bir buçuk yılda epeyce şey değişmiş. Mesela Kafe de çalıştığım için hep aynı kıyafetleri giyebilirdim, bir takım güzel bulduğum kıyafet bile işimi görüyordu. Fakat burda hep kampüsteyim ve kadınlar moda dergilerinden fırlamış gibi. Saçı güzel bir sürü kadın var, etek&elbise giyen, makyaşlı.. Kötü hissediyorum kendimi gündüz gözüyle onları gördükçe.
Bir de aklıma o geliyor. Burdaki bir sürü kadını beğenirdi, bir sürüsüyle uzun süreli bir ilişki yaşamak isterdi. Onun için dış imaj önemliydi, hem kendi dış imajına önem veriyordu, hem de ara ara benimkini olumsuz değerlendiriyordu, yargılıyordu. Ben de erkeklerdeki dış görünüşe bir bakıyorum, hiç bakmıyor değilim. Ama işte onun yapma olasılığı canımı sıkıyor.
-*-*
Bir kaybın karşısında allak bullak oluruz, travmatize oluruz, depresif oluruz.. Tüm bunlar değişmemek için gösterilen direnç gibi. Bazısı bir kaç haftada, bir-iki ayda toparlanıyor, eski neşesine dönüyor. Benim gibi biriyse bir yıldır aynı çukurda debeleniyor. Benim gibi olmayanlar değişmeye açık oluyor, kısa sürede toparlanıyor. Bense saplanıp kaldım. (09-03-16, 17.14)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder