2 Nisan 2016 Cumartesi

Sigara Bırakma İlacını Kullanmaya Başladıktan Sonra 36

çooğ acayip şeyler oldu.
**
perş günü güzel bulduğum ve dr tanışmasını hiç istemediğim halde benim yanımda tanışan kızla dr ların yanına gidicektik. "ben şuraya gidiyorum" dedim. o da "ben de seninle gelebilir miyim" dedi. ben de "diğer dr lar varken birlikte gitmeyelim, bak sen şuraya gidebilirsin" dedim. o dangalak da "ama ben hep oraya gidiyorum" dedi. ben de şaşırdım tabi, muhtemelen bu şaşırışım suratıma ciddiyet olarak yansımıştır. ben de "tamam sen oraya git ben şuraya giderim" dedim. o dangalak da "yok ya sen oraya git ben buraya giderim" dedi. ben de "yok ya önemli değil ben giderim şuraya" dedim. o da "ilk sen söyledin sen git" dedi. harbi dangalak ya. sonuçta uzatmadım ve ben dr un yanına gittim.
bu neydi dimi şimdi.
dr un yanına gittim ama sanki dr bu kıza yazıyormuş gibi ihanete uğramış bir şekilde hissettim. pas vermedim ona. bir yandan da içimden "iyi de dr bir şey yapmadı ki" dedim, durdum. sonra dr un süpervizörü geldi. ben de normalde muhattab olmamaya çalışırdım onunla, zira dr un yanında başka bir erkekle muhattap olmamaya çalışıyordum, zira dr un kıskandığını düşünüyordum.
neyse ki çıkmaya yakın aklım başıma geldi. bir işim olduğu için gitmem gerektiğini söyledim. ve annesinin nasıl olduğunu sordum. o da annesinin haftasonu fenalaştığını ve şu an hastanede yattığını söyledi. teşhis de konmamış henüz. geçmiş olsun dedim ve çıktım.
**

gelelim dün e. gayet modum yerindeydi. karşılıklı güldük eğlendik. bir yerde antisosyaller hakkında ona takılıyordum ben. "aa ama öyle demeyin. dexter diye bir dizi var, o da bir seri katil ama sosyal hayatı gayet iyi" dedim. o da "ama o film" dedi. "ben de filmlerde gerçek hayattan alınma, sonuçta bilim kurgu değil bu film" dedi. o da " eğer bunca şey arasında bu durum bana denk geliyorsa, bu duruma uygun aklıma söylenecek sözler geliyor, ama şimdi söylemeyeyim" dedi. benim de o gülen suratım birden ciddileşti. modum düştü. içe döndüm. aramıza duvarlar koydum. ve dedim ki "benim aklımda bir şeyler canlanmadı, ama bence de söylemeyin" dedim.
sonrası sessizlik. arada bu bir şeyler söyledi. "kendimi gişe görevlisi gibi hissediyorum bazen", "paralı askerlik çıksa da şu askerlerle uğraşmasak" gibi şeyler. ben tek bir kelime bile etmedim. sadece ciddi ciddi baktım. sonra bir hasta çıkarken bizimki başka bir hastaya seslendi "abdurrahman" diye, çıkan hasta da sanırsam bize iyilik olsun diye "abdullah" dedi. ben de gülmeye başladım, birbirimize baktık o an karşılıklı güldük. hani iki sevgili küsmüştür ama birden bir şey olur ve gülmeye başlarlar. buzlar erir falan. öyle bir şey oldu. sonra başka bir hasta ayakta onun masasına yakın bir yerde bir şeyler söyledi, bir yerde "denizliliyim" dedi. orda ben gülmeye başladım sessizce, o göz ucuyla bana baktı ve hemen bakışını kaçırdı, ve güldü o da. bu da güzel bir andı.
sonra ilk defa hastalar bitmeden bu hadi çıkalım dedi. "öğleden sonra görüşürüz" dedi. ben de"kolay gelsin" dedim ve bastım gittim.

sonra öğle arası bir yarım saat kadar daha kızdım içimden ona. sonra "lann ne yaptı da bu adam ben kızıyorum buna" dedim.
nasıl bir gerçekliğe inandırdım ki ben kendimi o an.

neyse.
öğleden sonra başka bir dr un yanına gitçektik hastayla, o dr bilgisayarını kapattığı için bizim dr un yanına gittik. ben girdim odaya. odada hastalar çıkınca, bizimkine "durum bu, siz yapar mısınız" dedim. o da "işte şimdi benim kucağıma düştün" dercesine "what can ı do sometimes" dedi. ben de "o an bu an mı" dedim. o da "yok ya şaka yapıyorum" dedi. neyse meğersem o hasta bunun hastasıymış zaten.
çıkarken gayet de duyabileceği bir sesle "görüşürüz" dedim, bişi demedi :/
sonra süpervizörün yanına gitti. o da bu hastanın oraya uygun olmadığını söyledi. neyse birlikte dr un yanına gittik. kadın "odanızdaki eşyaları çok beğeniyorum" dedi. "mesela bardak" dedi. "ben deçok beğeniyorum onu" dedim. "hatta ne yazıyor üzerinde merak ediyorum" dedim. "hasbelkadar yazıyor" dedi kadın. "küçük harflerle bişiler yazıyor" dedim. neyse. sonra odadaki hastalar gidince "benim ihtiyaç molası vermem lazım" dedim komikçe. kadın da "git tabi" dedi. neyse gittim geldim. kadın ayaktaydı. ben oturdum. güldü bunlar bana yine. dr; "ben sana bu hastayla boşuna uğraşma dicektim" dedi. neyse gülmeli eğlenmeli anlardı. dr bana sevgiyle, gülerek bakıyordu. sonra çıktık kadınla.
sanki dr la aramızdaki buzlar çözülmüş gibiydi.

çıkarken iki kere yanına uğradım. hem ona bir gün önce özellikle onun için aldığım cevizleri vericektim, hem de kendimi şirinlikle affettirmeye çalışacaktım.
ama gitmiş.

**

böyle absürd dü işte her şey.

1. si; beni affedecek mi? bundan sonra yakın davranacak mı bana?
2. si ona açıkça "dr yanlış yaptım kusura bakma" demeli miyim? böylece dengesiz olurum ama tutarlı davranıyor da olurum.
3. sü o dangalak kız da neyin nesi yahu? acaba ona da bana davrandığı gibi mi davranıyor. eğer öyleyse yazıklar olsun ona.

he rşey karıştı yahu birbirine. (2 nisan 2016, 21.28)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder