5 Nisan 2016 Salı

Sigara Bırakma İlacını Kullanmaya Başladıktan Sonra 40

her şeyin bana göründüğü hal günden güne değişiyor.
bugün taa hazırlıktan beri tanıştığım arkadaşımla görüştük. askeriyedekiler güzel olmasa da bakımlı ve feminen gözüken kadınlardan hoşlanıyormuş. öyle dedi. saçma mı? değil. sonuçta O. bile bana "sen çok iyi bir insansın" deyip beni kadını olarak göremedi. O. bile beni istememişken dr beni ne yapsın. diğer stajer kızla arasında bir şeylerin olmaması için hiçbir neden yok. hatta çok da logical.
dr sana haksızlık mı yapıyorum? yok be dr. "sana haksızlık mı yapıyorum acaba" diyerek kendime yükleniyorum boşu boşuna. sen de o klasik erkeklerdensin işte. öyle olmasan, orda ben varken, hatunlar için kongrede otelde kalmayı seçtiğini arkadaşın söyleyemezdi, sen de onaylayamazdın.
sanki bu dünyanın gerçeklerinden bağımsız bir şekilde yaşıyormuşum gibi. sankii bu dünyadan biri değilmişim gibi. neden böyleyim ben.
ben de birilerinin canını yaktım ve hala yakıyorum. yıllardır arkadaşım olan çocuğa "benden hoşlandığını düşünüyorum ama ben senden hoşlanmıyorum" dedim. neticede çocuğun bakışları bile rahatsız ediyor artık beni. kurbanlık koyun gibi bakıyor bana. kendimden tiksiniyorum resmen ona bakınca. ama çocuk mailde dedi ki "zaten bu aralar kadınlar konusunda fail durumdayım, reddediliyorum, demek ki senden hoşlansam sen de beni reddedecektin" dedi. belki kendi kurgusunda çok haklı. belki ben çoktan bir insanım. her neyse işte. ama yine de o bakışlarla karşılaşmak istemiyorum. arkadaşım bana pasif agresif davranma. geçen günde böyle davrandı, "aa senle bir ilgisi yok, canım sıkkındı, yorgundum vs" dedin. bugün de öyle baktın. lan ben salak mıyım. anlamıyor muyum bakışlarından neyin ne olduğunu.
neyse. canım sıkkın. kendimi ifade edemediğimi düşünüyorum bazen. özellikle teyzenin sınıfında hiç rahat hissetmiyorum kendimi. anlaşıldığımı düşünmüyorum. geçen haftalarda da böyle düşündüm, boktan hissettim. ama yine de neden hala o sınıfta ısrarla konuşmaya çalışıyorum. siktir et lan hepsini. belki hepsi müthiş tatlı insanlar. ama işte bir araya geldiğinizde boktan hissediyorsunuz kendinizi.

-*-*

bugün düşündüm de; daha 2 ay öncesine kadar dr yoktun sen hayatımda. şimdiyse durmadan seni düşünüyorum. sikerler lan. kimsin ki sen. hem ben ne vaad edebilirim ki sana? vaad edebileceğim bir şey yok sana. o zaman ne diye peşinden koşayım ki.

İçimdeki şu her şeyi yüz üstü bırakıp gitmek isteyen his. oysa şimdiye kadar sadece böyle düşündüm, pratikte hiç öyle bir şey yapmadım. belki de artık yapma zamanı geldi. belki de dr la başlamak gerek buna. zaten şu an görmek istediğim son kişi sensin dr.

sen standart bir insansın diye neden sana kızıyorum ki ben dr? aslında standart olmana kızmadım. bana iyi, kibar, ilgili davranmana kızdım. belli işte hoş buluyorum sen. sen bana öyle davrandıkça ben senin de beni hoş bulduğunu sanıyorum. ama sen bir çok kişiye öyle davranıyorsan ben o kişilerden biri olmak istemiyorum.

ne kadar salağım dimi. ben dr un benden hoşlandığını düşünmüştüm. mesela ben de nadir de olsa gün içinde birilerine flörtez davrandım dr u tanıdığımdan beri. ama önceliğim hep dr. oldu. diğerlerine öylesine, keyifli olduğu için öyle davrandım.

O. demişti ki "herkesi kendin gibi görüyorsun, görme". haklıydı herhalde. ben nasılsam öyle görüyorum karşı tarafı.

Lan adamın sözde anası hasta. ama bana ilgili davrandığını düşünüyorum. ve kendimi bir istisna olarak görüyorum. ya ben istisna değilsem? ya bu adamın böyle davrandığı başka kadınlar da varsa? ya sadece o stajyer kızla sınırlı değilse..

-*-*

yine kendime yazık ediyorum ya. boktu, püsürdü derken zaman geçiveriyor. belli ki kimsenin şu hayatta bana faydası olmayacak ve komple/sonsuza kadar başımı dayayabileceğim bir omuz olmayacak. veya olacak ama ben o omzu istemiycem.

neyse lan. hepinize, şu hayatta tanıdığım herkese siktiri çekiyorum tek tek. hepinizin canı cehenneme. hiçbirinizin yanında kendim gibi olamıyorum. hep bir yanım rahatsız.
genelleme mi yapıyorum yine? ama "paranoyak olduğum takip edilmediğim anlamına gelmiyor" şeklinde bir söz vardı hani.. hep de bu sözün ardına sığınıyorum dimi. tutunabileceğim başka bir söz yok. ya genelleme yapanlar haklıysa. ya her şey çok boktansa aslında.

-*-*

şekerim sen bir şeyler yapıp kendine gel. bu kafa iyi bir kafa değil.

yarın uyanınca her şey farklı görünecek.

peki hayatımda bir değişiklik yapıp doktordan uzaklaşayım mı? bir daha yanına gitmeyeyim mesela. ne kaybederim ki. şu an'a kadar aldığım haz bana yeter de artar bile. daha fazla devam etmek demek, her şeyi elime yüzüme bulaştırmak demek. kaldı ki hem ayrı dünyaların insanıyız, hem de ben uzun vadeli bir gelecek planı yapamam onunla, çünkü onun önümüzdeki 10 yılı şimdiden çizilmiş gibi.

belki de en iyisi AVoIdanT davranmak dr.a.

oofffff. Çok özlüyorum seni. hem de çok. neden istemedin beni. bak yolumu kaybettim. senin hiç onaylamayacağın insanların peşinden sürükleniyorum, hayatımı piç ediyorum. (05-04-16, 21.13)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder