bir şeyler yaşarsın. sonrasında o şeyin muhattabını görmezsin bir süre. olayı kendi içinde yaşarsın. zaman geçer. geçen zamanla birlikte o şeye dair algıların değişir, dönüşür.
düne kadar dr a karşı kırgındım. başka şeylerin kafası az önce geldi. "nasıl çıkıcaz dışarı" dediğimde, "bi kaç saat burda kaldık" dedi espriyle. güzel bir andı. hatta epeyce güzel. akabinde tel le konuştu ama bana el salladı bi de. bu da gayet güzeldi. daha ne olsun. birden bir yığın şey olacak değildi ya.
içime cin giriyor resmen bazen. nasıl da kötüydüm tüm hafta sonu. hatta bu sabah.
iyi ki gece geç saatte uyudum ve bu sabah gitmedim oraya.
oraya gitmemin temel nedeni onu özlemem olacaktı. bir an önce onu görmek istiyordum.
ama iyi ki gitmedim. gitmiş olsaydım şimdi gün bitmiş olacaktı.
umarım cuma günü orda olur ve sakin olur. umarım iletişim bilgimi ona verebilirim.
neyse ya hayırlısı.
cuma gününe kadar beklemek bile ayrıca güzel. (23 mayıs 2016, 16.14)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder