Bugün O'nu gördüm. Özellikle bana odaklanmış ve beni izliyor gibiydi. O'nu gördüğüme sevindim, günlerdir görmek istiyordum, her yerde O'na bakıyordum ama göremiyordum.
Böyle birbirimize uzaktan bakmak, birbirimizle konuşmamak vs. çok daha güzel, en azından bir merak unsuru var şu an. Sonra tanıycaz birbirimizi ve her şey alışılmışlığın gölgesi altında kalmış olacak. En güzeli şu günler. Aslında ona dair iki şey var kafamda. Birincisi; düşüncelerini, genel olarak kullandığı bakış açısını duymak. İkincisiyse; hiç sesini, sözlerini duymadan bedenlerimizin buluşması.
Bakalım zaman ne getirecek bana veya bize.
Belli ki sadece ben onu gözlemiyorum, o da beni gözlüyor. (18-02-2016, 14.37)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder